AB Intestato kao koncept - neokonceptualizam

Neokonceptualna umjetnost je zbirni naziv za neoekspresionizam, simulacionizam i post-pop
art. Ukazuje na odnos konceptualne umjetnosti krajem 60.-ih i tokom 70.-ih godina s
postmodernizmom 80.-ih. Karakteriše je: (1) razvijanje neslikarskih modela prikazivanja i
izražavanja koji proizilaze iz formalno lingvističkih i semiotičkih istraživanja konceptualne
umjetnosti i dominacije masovnih medija u kulturi postmodernizma, (2) interes za socijalne,
političke i tržišne nivoe djelovanja i funkcionisanja u umjetnosti i kulturi. Cilj ovog rada nije
samo stvaranje umjetničkih djela nego istraživanje i analiza uslova nastajanja umjetničkog
djela, odnosa umjetničkog djela i lingvističkih ili semioloških jezika kulture i funkcionisanja
umjetnosti u svjetovima kulture i ideologije. Rad karakteriše proboj likovne prakse, društveni
eksces i emancipacija umjetničke prakse, transformacija likovno-oblikovnog rada u
intelektualni, egzistencijalni i istraživački rad.
Ab intestato (lat. bez testamenta) kao koncept je primarni fokus rada, zasnovan je na
istraživanju istorije moje porodice kao i na sjećanje iz ranog djetinjstva. Porodica je centar
interesovanja za moje radove, a umjetnost sredstvo pomoću kojeg u obliku slika, ready-made,
performansa i sličnih vrsta medija reflektujem svoj stav ili odnos prema porodici.
Intestatsko nasljeđivanje – vodi računa o interesu porodice, kompromis između volje
ostavioca i onih koji nakon njegove smrti ostaju da žive, prenošenje imovine, kulta, socijalnog
statusa s jedne generacije na drugu. Stvari koje nasljeđujemo bez testamenta su uglavnom
nematerijalni segmenti kao što su kultura, tradicija, genetika, itd. Ove elemente nasljeđujemo
s voljom ili bez ali oni su uvijek dio nas. Bitan je eklektični spoj misticizma, ideološkog
aktivizma i lingvističko-semiotičkog formalizma realizovan postupcima dematerijalizacije
umjetničkog djela, dokumentovanja i analitičkog teoretskog istraživanja.
Tipičan umjetnički rad je papir s tekstualnim i fotografskim predlošcima u funkciji
autorefleksivne analize: (1) duhovnih odnosa članova grupe, individualnog doživljaja,
arhetipskih simboličkih sistema iz istorije, (2) vrijednosnih, ideoloških i značajnih aspekata
i (3) jezika umjetnosti posredstvom formalnih modela.4
Sljedeći radovi izravno pokazuju svoju vizuelnu i konceptualnu strukturu. Suština koncepta
je u intimizmu, određenim situacijama, porodici i suštinskim odnosima. Koncept slikarstva
postavljen je u središte.
Odnosi porodične intime u radu se povezuju sa univerzalnim i opštim uslovima postojanja u
vremenu. Rad postavlja suštinska pitanja o egzistenciji umjetnika i aktuelnom socijalnom
odnosu u modernom društvu. Antropološkom umjetnošću nazivaju se metajezička istraživanja
aktuelnih socijalnih kulturoloških odnosa, situacija i zajednica u modernim društvima,
odnosno, bavljenje socijalnim statusom modernog čovjeka.

oai:fedora.unibl.org:o:663

See all items with this valuetext

See all items with this value2018-10-16

http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/at/legalcode